Utjecaj beta-glukana na LDL ovisi o njegovoj molekulskoj masi

Ipak, istraživači su utvrdili da ne donose baš sva dostupna istraživanja pozitivne zaključke o navedenom utjecaju. Čini se da bi proturječnost u rezultatima mogla biti objašnjena razlikom u molekulskoj masi beta-glukana korištenog u različitim studijama, što za posljedicu ima i razlike u viskozitetu i u topivosti u crijevima, a samim time i razlike u utjecaju na LDL kolesterol. Naime, što je veća viskoznost u tankom crijevu, bolji je utjecaj na LDL kolesterol.

Prema istraživačima, na molekulsku masu i topivost može se utjecati metodama pripreme i skladištenja. Prethodno je postojala zabrinutost da bi visoka temperatura i tlak mogli pocijepati molekule beta-glukana usljed čega bi one gubile svoje poželjno djelovanje. Čini se da bi se ekstruzijom ovako nešto moglo izbjeći.

Studija je uključila 345 osoba, sa povišenim razinama LDL kolesterola, koje su nasumice odabrane kako bi primale ekstrudirane žitarice različite molekuske mase tijekom 4 tjedna. Sudionicima su u dva dnevna serviranja davane žitarice sa: ili 3g beta-glukana visoke molekulske mase, ili 4g beta-glukana srednje molekulske mase, ili 3g beta-glukana srednje molekulske mase ili 4g beta-glukana niske molekulske mase.

Na kraju četvrtog tjedna, istraživači su otkrili da su sudionici koji su unosili 3g beta-glukana visoke molekulske mase, 4g beta-glukana srednje molekulske mase i 3g beta-glukana srednje molekulske mase imali značajno nižu razinu LDL kolesterola u odnosu na sudionike koji su unosili 3g beta-glukana niske molekulske mase.

Izvor: American Journal of Clinical Nutrition